Silaan, met de chemische formule SiH4, is een kleurloze, brandbare gas dat vaak wordt gebruikt in de elektronica-industrie, met name bij de productie van halvegeleiders en fotovoltaïscellen. Het is een eenvoudige hydride van silicium en structuurlijk analoog aan methaan (CH4). Silaan is zeer reactief en kan spontaan ontbranden in de lucht, waardoor het een gevaarlijke stof is die zorgvuldig moet worden behandeld.
De productie van silaan komt gewoonlijk neer op de reactie van silicon tetrachloride (SiCl4) met waterstofgas bij verhoogde temperaturen. Dit proces levert silaan op, samen met hydrochloriczuur (HCl) als bijproduct. Silaan kan ook worden geproduceerd door de thermische ontbinding van silanen of door de reactie van metaalachtige silicium met hydrochloriczuur.
Naast zijn toepassingen in de elektronica-industrie wordt silaan gebruikt bij de productie van silaan-behandelde glasvezels, die de lijmplicht tussen harsen en vezels verbeteren, waardoor de mechanische eigenschappen van compositiematerialen worden verbeterd. Het wordt ook ingezet bij de synthese van verschillende silicone polymeren en als reducerend middel in chemische reacties.
Vanwege zijn pyrophorische aard moet silaan worden opgeslagen en vervoerd onder inert gas om ongewenste ontbranding te voorkomen. Het wordt vaak geleverd in gedrukte cilinders en wordt afgehandeld volgens strikte veiligheidsprotocollen om de risico's van zijn reactiviteit te minimaliseren.
De belangrijkste eigenschappen van silaan zijn:
Veiligheidsmaatregelen zijn van cruciaal belang bij het werken met silaan, aangezien blootstelling aan lucht kan leiden tot spontane ontbranding en inademing van het gas schadelijk kan zijn voor de menselijke gezondheid. Goede ventilatie, persoonlijke beschermingsmiddelen en noodplannen zijn essentieel voor hen die dit reactieve gas hanteren.